Ալեքսանդր Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Կոնստանտին Օրբելյանը ներկայացվել է «Գրեմի» երաժշտական մրցանակի:

Նոյեմբերի 30-ին Հայաստանի պետական սիմֆոնիկ նվագախումբը՝ գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր Սերգեյ Սմբատյանի ղեկավարությամբ‚ ելույթ կունենա կոմպոզիտոր Ալֆրեդ Շնիտկեի 85-ամյակին նվիրված համերգով։

Լուսավորության նախարարությունը փոխել է սկզբնական դպրոցների համար ստանդարտների նախագիծը՝ վերադարձնելով կրոնի հիմունքների դասավանդումը:

Նո­յեմ­բե­րի 7-ին Ջեր­մու­կի կր­թա­հա­մա­լի­րում հա­ճե­լի ի­րա­րան­ցում էր: Ա­շա­կերտ­նե­րը ան­համ­բե­րու­թյամբ սպա­սում էին պատ­վար­ժան հյու­րե­րին: Նրանք էին բա­նաս­տեղծ, «Հայ­րե­նի­քի ձայն» թեր­թի խմ­բա­գիր Հա­րու­թյուն Հով­նա­թա­նը, գրա­կա­նա­գետ, բա­նա­սի­րա­կան գի­տու­թյուն­նե­րի դոկ­տոր, պրո­ֆե­սոր Դա­վիթ Գաս­պա­րյա­նը, գրա­կա­նա­գետ, «Հա­յաս­տան» հրա­տա­րակ­չու­թյան տնօ­րեն Վա­հագն Սարգ­սյա­նը, բա­նաս­տեղծ, ՀԳՄ ան­դամ Վազ­գեն Խա­նո­յա­նը:

«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը գե­ղան­կա­րիչ, նկա­րիչ­նե­րի միու­թյան, նաև «Աշ­խար­հի նկա­րիչ­ներ» խմ­բակ­ցու­թյան ան­դամ ՆԱ­ԶԻԿ ԱՍ­ԼԱ­ՆՅԱՆՆ է: Զրույ­ցի ա­ռի­թը օ­րերս նկա­րիչ­նե­րի միու­թյու­նում բաց­ված նկար­նե­րի ան­հա­տա­կան ցու­ցա­հան­դեսն էր: Նա­զիկ Աս­լա­նյա­նի «Ի­րա­կա­նու­թյան բա­ցա­հայ­տում­ներ» խո­րա­գի­րը կրող ցու­ցա­հան­դե­սը բաղ­կա­ցած էր հինգ շար­քից՝ «Ծա­ղի­կը», «Բնա­պատ­կեր­ներ», «Ի­րա­կա­նու­թյուն», «Ծա­ռե­րը», «Արև»:

Մար­տա­կան գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րը, որ տևե­ցին մինչև ապ­րի­լի 5-ը, ստա­ցան «Ապ­րի­լյան պա­տե­րազմ» ան­վա­նու­մը: Հե­տաքր­քիր է այն, որ Ադր­բե­ջա­նի զին­ված ու­ժե­րի հար­ձա­կու­մը Ար­ցա­խի սահ­մա­նի վրա ի­րա­գործ­վեց այն ժա­մա­նակ, երբ ԱՄՆ-ում տե­ղի էր ու­նե­նում Հա­յաս­տա­նի և Ադր­բե­ջա­նի նա­խա­գահ­նե­րի, հա­մա­պա­տաս­խա­նա­բար Սերժ Սարգ­սյա­նի և Իլ­համ Ա­լիևի հան­դի­պու­մը ԱՄՆ-ի (Օ­բա­մա) և Թուր­քիա­յի (Էր­դո­ղան) նա­խա­գահ­նե­րի հետ:

Ե­կեք ել­նենք փո­ղոց և քայ­լենք դե­պի կր­թյալ որևէ հաս­տա­տու­թյուն։ Դի­ցուք, հյու­րըն­կալ­վենք որևէ մաս­նա­վոր բու­հում։ Կամ բա­խենք ա­ռա­ջին պա­տա­հած փաս­տա­բա­նա­կան գրա­սե­նյա­կի դու­ռը։ Գու­ցե հան­գր­վա­նենք Օ­վա­լաձև դահ­լի­ճու՞մ։ Մի­գու­ցե հար­ցա­խույ­զի են­թար­կենք ան­ցորդ­նե­րին մայ­րա­քա­ղա­քի որևէ ար­վար­ձա­նում, կամ Վա­նա­ձոր պատ­վար­ժան քա­ղա­քում, կամ տա­ղանդ­նե­րի բնօր­րան Կու­մայ­րի-Գյում­րիում։

Հին Երևա­նի փո­խա­րեն՝ «Հին Երևան» թա­ղա­մաս: Ա­բո­վյան, Փ. Բու­զանդ, Ե. Կող­բա­ցի և Ա­րա­մի փո­ղոց­նե­րով սահ­մա­նա­փակ­վող հատ­վա­ծում փորձ է ար­վում վե­րա­կանգ­նե­լու 19-րդ դա­րի վեր­ջի և 20-րդ դա­րի սկզ­բի Երևա­նի կենտ­րո­նից մի թա­ղա­մաս ու դարձ­նե­լու այն զբո­սաշր­ջա­յին հե­տիոտ­նա­յին գո­տի:

«Ի­րա­տե­սի» հյու­րը գրող ՎԱՀԱԳՆ ԳՐԻ­ԳՈ­ՐՅԱՆՆ է: Ամ­ռա­նը նա հեր­թա­կան ան­գամ Երևա­նում էր: Այցն ու­ներ նաև գործ­նա­կան նպա­տակ. գրո­ղը կա­տա­րեց վեր­ջին խմ­բագ­րում­ներն իր նոր վե­պի վրա, և այն ար­դեն հա­սել է ըն­թեր­ցո­ղին:

Կի­սա­հա­ղորդ­չա­յին սար­քե­րի ար­տադ­րու­թյուն­նե­րում մշ­տա­պես առ­կա են ե­ղել եր­կու հիմ­նա­կան տեխ­նո­լո­գիա­կան խն­դիր­ներ, ո­րոնք կապ­ված են բյու­րեղ­նե­րի ծա­վա­լա­յին և մա­կերևու­թա­յին պա­րա­մետ­րե­րի ճշգ­րիտ վե­րար­տադր­ման հետ՝ սար­քե­րի տեխ­նի­կա­կան բնու­թագ­րե­րի կրկ­նե­լիու­թյու­նը ա­պա­հո­վե­լու հա­մար: